Το 1966 μετακινήθηκε στην Νασιoνάλ και στο πρώτο του αυτό πέρασμα παρέμεινε μέχρι το 1972 κατακτώντας πέντε πρωταθλήματα το 1966, 1969, το 1970, το 1971 και το 1972, το Copa Libertadores και το Διηπειρωτικό Κύπελλο του 1971, αλλά και το Copa Interamericana του 1972.
Ο "El Mudo" το 1973 αγωνίστηκε με την Ιντεπεντιέντε ενώ έκανε και ένα πέρασμα από την Ισπανία απο την Γρανάδα όπου είχε 64 συμμετοχές και 2 γκολ στην La Liga, και απο την Τενερίφη την σεζόν 1975-1976 επέστρεψε στους "μπόλσο" με τους οποίους κατέκτησε ένα ακόμα πρωτάθλημα το 1977, για να κλείσει την καριέρα του στην Centro Atletico Fenix το 1979.
Με την Εθνική Ουρουγουάης έκανε ντεμπούτο στις 4 Ιανουαρίου του 1967 σε φιλικό παιχνίδι στο Μοντεβίδεο απέναντι στην Ρουμανία, ενώ λίγους μήνες αργότερα αναδείχθηκε πρωταθλητής Νοτίου Αμερικής το 1967, όπου απέναντι στην Βολιβία πέτυχε και το μοναδικό γκολ με την εθνική της χώρας του.
Πήρε μέρος σε δύο τελικές φάσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1970 στο Μεξικό όπου αγωνίστηκε και στα έξι παιχνίδια της διοργάνωσης και σε αυτό του 1974 στην Δυτική Γερμανία όπου πήρε μέρος σε ένα παιχνίδι απέναντι στην Ολλανδία μιας και στο παιχνίδι με τους "οράνιε" αποβλήθηκε με απευθείας κόκκινη κάρτα πρώτη φορά στα χρονικά του παγκοσμίου κυπέλλου.
43η και τελευταία του παρουσία με τους "charruas" σε φιλικό παιχνίδι κόντρα στην Αργεντινή στις 5 Μαρτίου του 1978 στο Μπουένος Άιρες πετυχαίνοντας 1 γκολ κόντρα στην Βολιβία για το Copa America του 1967.
